นานมาแล้ว น้ำแข็งกับนาฬิกาทรายเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก ร่วมทุกข์ร่วมสุขจนทั้งคู่เติบใหญ่เข้าสู่วัยหนุ่มสาว ความงดงามของน้ำแข็ง ทำให้นาฬิกาทรายแอบชื่นชมหลงใหล แต่ทุกครั้งที่พยายามแสดงความสนิทสนมใกล้ชิความเย็นชาจากน้ำแข็ง ก็ทำให้นาฬิกาทรายต้องผิดหวังทุกทีไป วันหนึ่งนาฬิกาทรายทะเลาะกับน้ำแข็งอย่างรุนแรงถึงขั้นแตกหัก นาฬิกาทรายร้องให้เสียใจหนีไปอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง เวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่านาฬิกาทรายกับน้ำแข็งยังไม่คืนดีกันต่างคนต่างอยู่คนละซีกโลก จนมาวันหนึ่งเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ทำให้โลกจะต้องแตกออกเป็นสองส่วน น้ำแข็งรู้ดีว่าถ้าโลกแตกเป้นสองส่วนแล้วคงไม่ได้เจอกับนาฬิกาทรายตลอดกาล แต่ด้วยทิฐิที่มีอยู่น้ำแข็งจึงเลือกที่จะอยู่นิ่งๆ แทนที่จะออกตามหานาฬิกาทราย ดวงจันทร์โคจรผ่านมา น้ำแข็งจึงถามว่าอีกซีกโลกเป็นอย่างไรบ้างดวงจันทร์บอกว่านาฬิกาทรายกลับมาไม่ทันเพราะโลกกำลังจะแยกจึงปล่อยทรายออกมาปกคลุมรอยเเตกของโลก เพื่อยึดไว้ไม่ให้แยกออกจากกันโดยหวังว่าจะได้กลับมาพบน้ำแข็งอีกครั้ง ทันทีที่รู้น้ำแข็งก็รีบออกตามหานาฬิกาทราย.........สายเกินไป ทรายกำลังจะหมดจากตัวนาฬิกาแล้ว เมื่อน้ำแข็งเริ่มละลาย ในขณะที่ทรายเม็ดสุดท้ายร่วงลงสู่พื้นดิกลายเป็นน้ำทะเลที่อ่อนโยน คอยโอบอุ้มผืนทรายที่บริสุทธ์อยู่คู่กันมาจนทุกวันนี้ ถ้าทุกๆคนละทิ้งทิฐิ แล้วความสุขจะเป็นของทุกๆคนนะ
วันเสาร์ที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น